கவிதை- உதய்ஸ்ரீ
காதல் மடல்
பெண் : பொய்கலந்து தேன்கலந்து
தெவிட்டாமல் நாணுவந்து
தரும் இம்மடல்தனை - நீ
பருக்காவிடினும் உன்
உண்மை அன்பு பருகுமே.
ஆண் : வாரியே அணைப்பேன் என்று
கூறியே சென்ற நின் வார்த்தை
பொய்யாகுமெனினும் மெய்யெனக்கொள்ளும்
விந்தையினை நான் அறிவேன்
என் தெள்ளமுது தேனே.
பெண் : தஞ்சை வீடென்று தரணியிலே பலவுண்டு
தர்மம் செய்வார்க்கு குடையாக அது நின்று
காக்கும் தெய்வமாய் பலகோடி மக்களையும்
அது உன்னில் சேர்ந்தொழுக
அருள்வாக்கு தந்திடுமே.
ஆண் : எட்டுத்திக்கிலும் என்னைவெல்ல யாருமில்லை
இருந்தும் உன் சிறுகண் எனைதோற்கடிக்க
துவண்டுவிட்டேன், சிலநொடியில்
பெரிய வீரனையும் தோற்கடிக்கும்- உன்
கயல்விழியின் வீரம்கண்டு, உன்- முன் தலைகுனித்தே
மன்றாடி கேட்கின்றேன்.
பெண் : சோலை மலர்களும் செல்லமாய் தலையசைக்க
ஜோடி புறாக்களும் நம்மைக்கண்டு காதல்பழக
பாம்பும், தேளும் கூட பல்லிளித்தே நாணம் கொள்ள
விந்தை என்ன செய்தாய் என்னை உன்னிடத்தில் கொள்ள.
ஆண் : கட்டழகு தேரிலே வண்டினங்கள்
கவிபாட காளைமாடுகளும் மண்டியிட்டே
உனைவணங்க தேக்கு மரமொத்த
தோலைக்கொண்டவனும் உன்
கட்டைவிரல் நுனிக்கண்டு தினம்
தேய்ந்தே சருகாக, சாலை வீதியெங்கும்
சந்தனங்கள் குழைந்தோட, நோயுற்ற
சிற்றினங்கள் தன் நோய்த்தீர்க்க தட்டுத்தடுமாறி
இரைதேடி காட்டுவழி செல்வதுபோல்
கானகத்தே உனைத்தேடி நூற்றிரவை
கடந்து சென்றும் உனைக்கான -இக்
கண்கள் சிலநொடியேனும் பிழைத்து கொள்ள
உன் சிறுநொடி அசைவேனும் என் முன் வாராதோ.
பெண் : வானத்து வெண்ணிலவை தலையில்
சூடிக்கொண்டே, பட்டாடை தந்துசென்ற
சூரியனை துணைக்கழைத்தே
தேவலோக கன்னியாய் தேன்குடங்கள் சுமந்துகொண்டு
படர்ந்த புல்வெளியில் படுத்துறங்கும் பனித்துளிபோல்
உன் மார்பகத்தே நான் புதைந்து - உன்
மஞ்சமதை நான் முகர திங்களிடம் நாள் கேட்டு
உன் மெய் தழுவ வருவேனே.
ஆண் : கோடானு கோடி என் மண்புதைந்தே
நின்றாலும் உன் சின்னஞ்சிறு கொடியெனை
சுற்றும் பேரின்பம் எதிலுண்டோ சொல்
இவ்வையகமே வந்தாலும் உனக்கிணையாதல்
ஏதுமுண்டோ இச் ஜென்மம் நான் பெற்ற
இப்பேரின்பம் தன்னை - எச்
ஜென்மமும் நானடைய வரம் தன்னை தருவாயோ
என் தெள்ளமுது தேனே !....
நன்றி
உதய்ஸ்ரீ
காதல் மடல்
பெண் : பொய்கலந்து தேன்கலந்து
தெவிட்டாமல் நாணுவந்து
தரும் இம்மடல்தனை - நீ
பருக்காவிடினும் உன்
உண்மை அன்பு பருகுமே.
ஆண் : வாரியே அணைப்பேன் என்று
கூறியே சென்ற நின் வார்த்தை
பொய்யாகுமெனினும் மெய்யெனக்கொள்ளும்
விந்தையினை நான் அறிவேன்
என் தெள்ளமுது தேனே.
பெண் : தஞ்சை வீடென்று தரணியிலே பலவுண்டு
தர்மம் செய்வார்க்கு குடையாக அது நின்று
காக்கும் தெய்வமாய் பலகோடி மக்களையும்
அது உன்னில் சேர்ந்தொழுக
அருள்வாக்கு தந்திடுமே.
ஆண் : எட்டுத்திக்கிலும் என்னைவெல்ல யாருமில்லை
இருந்தும் உன் சிறுகண் எனைதோற்கடிக்க
துவண்டுவிட்டேன், சிலநொடியில்
பெரிய வீரனையும் தோற்கடிக்கும்- உன்
கயல்விழியின் வீரம்கண்டு, உன்- முன் தலைகுனித்தே
மன்றாடி கேட்கின்றேன்.
பெண் : சோலை மலர்களும் செல்லமாய் தலையசைக்க
ஜோடி புறாக்களும் நம்மைக்கண்டு காதல்பழக
பாம்பும், தேளும் கூட பல்லிளித்தே நாணம் கொள்ள
விந்தை என்ன செய்தாய் என்னை உன்னிடத்தில் கொள்ள.
ஆண் : கட்டழகு தேரிலே வண்டினங்கள்
கவிபாட காளைமாடுகளும் மண்டியிட்டே
உனைவணங்க தேக்கு மரமொத்த
தோலைக்கொண்டவனும் உன்
கட்டைவிரல் நுனிக்கண்டு தினம்
தேய்ந்தே சருகாக, சாலை வீதியெங்கும்
சந்தனங்கள் குழைந்தோட, நோயுற்ற
சிற்றினங்கள் தன் நோய்த்தீர்க்க தட்டுத்தடுமாறி
இரைதேடி காட்டுவழி செல்வதுபோல்
கானகத்தே உனைத்தேடி நூற்றிரவை
கடந்து சென்றும் உனைக்கான -இக்
கண்கள் சிலநொடியேனும் பிழைத்து கொள்ள
உன் சிறுநொடி அசைவேனும் என் முன் வாராதோ.
பெண் : வானத்து வெண்ணிலவை தலையில்
சூடிக்கொண்டே, பட்டாடை தந்துசென்ற
சூரியனை துணைக்கழைத்தே
தேவலோக கன்னியாய் தேன்குடங்கள் சுமந்துகொண்டு
படர்ந்த புல்வெளியில் படுத்துறங்கும் பனித்துளிபோல்
உன் மார்பகத்தே நான் புதைந்து - உன்
மஞ்சமதை நான் முகர திங்களிடம் நாள் கேட்டு
உன் மெய் தழுவ வருவேனே.
ஆண் : கோடானு கோடி என் மண்புதைந்தே
நின்றாலும் உன் சின்னஞ்சிறு கொடியெனை
சுற்றும் பேரின்பம் எதிலுண்டோ சொல்
இவ்வையகமே வந்தாலும் உனக்கிணையாதல்
ஏதுமுண்டோ இச் ஜென்மம் நான் பெற்ற
இப்பேரின்பம் தன்னை - எச்
ஜென்மமும் நானடைய வரம் தன்னை தருவாயோ
என் தெள்ளமுது தேனே !....
நன்றி
உதய்ஸ்ரீ
No comments:
Post a Comment